Welke suiker is geschikt voor het maken van waterkefir?

Het is belangrijk om zowel de korrels als de waterkefir zelf goed in de gaten te houden.  Beiden vertellen je immers of jij de voor hen juiste ingrediënten gebruikt.  Worden de korrels eerder slijmerig?  Dan vinden ze het water wellicht niet zo fijn.  Groeien ze niet, vermenigvuldigen ze zich niet of lijken ze inactief (geen belletjes), dan is het misschien goed om een alternatieve suikersoort te proberen.

Lees bij het kiezen van de suiker ook steeds goed het etiket.  Sommige suikers kunnen antiklontermiddelen of andere ingrediënten bevatten die de gezondheid van de waterkefirkorrels kunnen aantasten.  Je wilt uiteraard steeds een gewone suiker gebruiken, zonder toegevoegde ingrediënten.

Onderstaand lichten we de verschillende soorten suikers kort toe. 

Geschikte suikersoorten voor het maken van waterkefir

 Witte suiker (kristalsuiker)

Kristalsuiker wordt over het algemeen gewonnen uit het sap van suikerbieten. Dit wordt volledig gefilterd tot er alleen nog zuivere suiker overblijft.  Deze geraffineerde suiker bestaat uit glucose en fructose (=sucrose) en bevat weinig tot geen mineralen of melasse (zie lager).  Hij geeft een neutrale zoete smaak en kan bijdragen tot meer bruis.

Basterdsuiker

Basterdsuiker wordt gemaakt door aan fijngemalen, (geraffineerde) witte, suiker een oplossing van invertsuiker (een mengsel van niet-gebonden fructose en glucose) toe te voegen voegen.  Er bestaat "witte" basterdsuiker zonder karamel of andere kleurstoffen, "gele" of "lichte" basterdsuiker (cassonade) met toevoeging van karamel en "bruine" of "donkere" basterdsuiker met toevoeging van karamel en/of melasse.  Hoe meer melasse, hoe hoger het mineraalgehalte.  Bij gebruik van dit type suiker heeft de kefir vaak een sterkere smaak.  Over het algemeen zorgt de blekere variant voor een goede groei van de korrels.  Kefirkorrels houden van mineralen, maar indien je voor het donkere type -en dus een hoger mineraalgehalte- kiest, houd dan zeker de korrels extra goed in de gaten.

Rietsuiker

Rietsuiker wordt gemaakt van de stengels van suikerriet.  Standaard heeft rietsuiker een witte suiker.  Indien je rietsuiker eerder (licht of donker) bruin is dan weet je dat hij ook melasse bevat.  Deze suiker heeft (tenzij er veel melasse in zit) een laag mineraalgehalte.  Over het algemeen geeft dit type een eerder zoete kefir.   Experimenteer gerust met soorten (kleuren) rietsuiker en evalueer hoe je korrels het doen.

Rapadura

Dit is eigenlijk hetzelfde als biologische rietsuiker, alleen zit het grootste deel van de melasse er nog in. Het is vochtiger dan andere ongeraffineerde rietsuikers en vrij plakkerig, maar het lijkt op donkerbruine suiker.  Deze suiker heeft een vrij hoog mineraalgehalte, waardoor korrels er vaak snel mee groeien (bij trage groei of geen groei kan het ook zijn dat ze zich in combinatie met het water in een te mineraalrijke omgeving bevinden).  Echter de smaak is vrij sterk, waardoor niet iedereen van de smaak houdt.

Gedroogd fruit

Gedroogd fruit geeft verdere ondersteuning van mineralen en voedingsstoffen en draagt bij tot een lekker eindresultaat.   Het is vooral nuttig gedroogd fruit toe te voegen indien je mineraalarme suiker gebruikt.  Let wel goed op bij het kopen van het gedroogde fruit en vermijd gezwaveld fruit.  Er wordt immers vaak een conserveringsmiddel toegevoegd dat schadelijk kan zijn voor de korrels.

Niet-geschikte suikersoorten voor het maken van waterkefir

Melasse

Melasse is een stroopachtig bijproduct van de productie van suiker gemaakt uit suikerriet of suikerbieten.  Melasse afkomstig van suikerbieten bevat ongeveer 30-50% sucrose.  Dit is prima geschikt om te gebruiken in combinatie met lichtere rietsuiker, maar puur gebruik is af te raden en kan je korrels zelfs beschadigen.  Voeg maximum een halve theelepel toe om je mineralengehalte aan te vullen en groei te stimuleren.

Poedersuiker

Poedersuiker wordt gemaakt door witte suiker (kristalsuiker) fijn te malen en daar een kleine hoeveelheid zetmeel of ander antiklontermiddel aan toe te voegen, zoals calciumfosfaat of E341.  Daarom is deze suiker niet geschikt voor het maken van kefir

Kokosbloesemsuiker

Kokosbloesemsuiker wordt, zoals het woord zegt, gewonnen uit kokosbloesem.  De nectar van de bloesem wordt afgetapt, verhit tot een karamelachtige substantie en nadat de karamel zich heeft gevormd tot suiker wordt deze fijngemalen in een molen.  Op deze manier blijven veel van de vitamines en mineralen behouden, waardoor deze suiker de korrels zou kunnen beschadigen (te veel mineralen) en dus niet geschikt is voor het maken van waterkefir.    Je kan eventueel wel een klein beetje kokosbloesemsuiker combineren met een mineraalarme suiker.

Honing

Honing is de meest bekende natuurlijke suiker.  Honing ontstaat dankzij de honingbijen die de nectar uit bloemen halen en deze vervolgens omzetten.  Door het toevoegen van enzymen en door de verdamping wordt het omgezet naar honing.  Honing staat bekend om zijn antibacteriële eigenschappen, waardoor de kefirkorrels aangevallen kunnen worden.  Het is dus geen goed idee om gebruik te maken van honing voor het voeden van kefirkorrels.

Ahornsiroop

Pure ahornsiroop wordt uit de suikeresdoorn in Amerika ‘getapt’.  Het directe sap van de boom is nog niet erg zoet.  Pas nadat het meeste vocht wordt onttrokken ontstaat er siroop.   De siroop is te mineraalrijk en zou de kefirkorrels kunnen beschadigen.  Als je toch wat ahornsiroop zou willen gebruiken, doe het dan met mate in combinatie met een mineraalarme suiker.

Agavesiroop

Agave is een cactus-achtige plant.  Het hoofdbestanddeel is zetmeel dat door verhitting en een zuiveringsproces omgevormd wordt tot geraffineerde fructose ‘agavesiroop’.   Dit wordt gebruikt om te zoeten maar is dus eigenlijk geen echte suiker en kan dus niet de nodige voeding leveren voor waterkefirkorrels.  Doe je dit toch, dan kan dit resulteren in schimmelvorming.

Desgewenst kan je wel agave gebruiken voor de tweede fermentatie, als smaakmaker (zoetmiddel).

Relevante producten: